Historia

Historia Schroniska „Orzeł”

PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Schronisko Górskie „Orzeł” wybudowane zostało w 1931 roku nad Przełęczą Sokolą, jako kolejne z dużych nowoczesnych schronisk obok schroniska-gospody Grenzbaude. Inicjatorem budowy schroniska był Julius Dinter – mistrz krawiecki z Sokolca (niem. Glätzisch Falkenberg). Na początku „Orzeł” nosił nazwę Eulenkoppenbaude, w nawiązaniu do Gór Sowich (niem. Eulengebirge). Z czasem nazwę schroniska zmieniono na Bismarckbaude, na część kanclerza Cesarstwa Niemieckiego Otto von Bismarcka. Budowa schroniska wpisywała się w przedwojenny trend rozwoju i zagospodarowania turystycznego Gór Sowich. Czasopismo „Hausfreund” pisze 9 lipca 1932 roku, że Bismarckbaude zostało uroczyście oficjalnie otwarta: „Góry Sowie wzbogaciły się o wzorcowy co do założenia i wyposażenia hotel górski, który się na pewno przyczyni do dalszego rozwoju turystyki górskiej w rejonie Wielkiej Sowy”.

Relacje pani Zydeck:
Pan Dinter i jego synowie końcem lat 20. często dowozili zaprzęgiem wołowym cegły i materiał budowlany. Cegły pochodziły od pana Scharfa z Volpersdorf (Wolibórza), który też współfinansował budowę – tak długo, aż wszystko do niego należało. Niekiedy zamykano Bismarckbaude ze względu na przepełnienie. Potem sprzedano obiekt Pani Berger, która tu z siostrą przyjechała z Górnego Śląska.

W 1932 roku schronisko Bismarckbaude posiadało 24 pokoje i 59 łóżek. Po kolejnych rozbudowach obiektu schronisko posiadało już 40 pokoi i 100 miejsc noclegowych. Przykładowe ceny noclegów przed wojną wynosiły: od 3,50 marek z pełnym dobrym wyżywieniem w dobrze ogrzewanych pokojach, 4,50–5,50 marek zależnie od wyposażenia pokoju.

PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ

Po wojnie schronisko pozostawało opuszczone i niedozorowane. W 1950 roku zostało przejęte przez Fundusz Wczasów Pracowniczych. Od roku 1969, nieprzerwanie, obiekt znajduje się w jednych rękach Państwa Dominiaków. Początkowo jako ajenci i przedstawiciele różnych firm i przedsiębiorstw turystycznych, a od 1992 roku, jako właściciele prywatni już jako kolejne pokolenie, starannie wypełniają obowiązki gospodarzy.

To już… 53 lata!